*Oleh: Birru Aidan:)
Pendidikan sekular British di Tanah Melayu diperkasakan pada awal abad ke-20. Pengenalan sekolah vernakular Melayu dan sekolah aliran Inggeris oleh British memperlihatkan ia memberi cabaran kepada pendidikan Muslim di Tanah Melayu yang sinonim dengan sistem pondok dan madrasah. Kekangan yang dihadapi sekolah pondok dari segi menitikberatkan taraf hidup masyarakat berbanding agama, serta kegagalan madrasah melahirkan pelajar yang berdaya saing dalam bidang pengetahuan, memberi ruang kepada masyarakat Muslim di Tanah Melayu untuk beralih kepada pendidikan sekular yang disediakan oleh British.
Pendidikan Inggeris yang disediakan oleh British pula lebih cenderung untuk menjarakkan perhubungan sosial dalam kalangan masyarakat Melayu. Malay College of Kuala Kangsar (MCKK) yang ditubuhkan pada tahun 1905 contohnya hanya memberikan ruang pendidikan kepada golongan berkemampuan seperti anak-anak bangsawan atau golongan Arab yang merupakan golongan terkaya dalam kalangan Muslim di Tanah Melayu. Kesannya, golongan yang mendapat pendidikan di sekolah aliran Inggeris ini berpeluang mengisi jawatan pentadbiran kerajaan British berbanding lepasan penuntut sekolah aliran Melayu yang turut diperkenalkan oleh British. Keadaan ini menyebabkan sarjana seperti Abdul Fauzi Abdul Hamid dan Nazirah Lee berkongsi pandangan bahawa pendidikan British turut bertujuan melahirkan golongan yang taat kepada kolonial tersebut. Ini kerana, produk lepasan sekolah Inggeris cenderung memperoleh kelebihan seperti menyambung pengajian tinggi di Britain serta memiliki pertalian yang kuat dengan British dalam pentadbiran.
Ahmad Fauzi Abdul Hamid. 2004. The Impact of British Colonialism on Malaysian Islam: A Interpretive Account. Islam and the Modern Age. XXXV(2): 21-46.
Nazirah Lee. 2015. British dan Pendidikan Masyarakat Muslim di Malaya. Dlm. Bhakti Pendeta. Abdullah Zakaria Ghazali & Mohd Supian Sabtu (eds). Kuala Lumpur: Persatuan Muzium Malaysia.