*Oleh: Birru Aidan:)

Pada abad ke 19, pertumbuhan gerakan pemulihan Islam kian rancak di India. Saiyid Ahmad Barelvi dari Rai Bareli (1786-1831) mengasaskan Gerakan Barelvi atau sinonim dilabel sebagai gerakan wahabi. Hal ini kerana Barelvi dipengaruhi oleh idea gerakan daripada tokoh reformis Arab iaitu Muhammad Bin Abdul Wahab. Gerakan Barelvi merupakan kesinambungan daripada gerakan Shah Wali Ullah Dehlavi. Idea tokoh ulama tersebut menjadi rujukan kepada pengasas-pengasas gerakan pemulihan Islam India seperti Barelvi. Contohnya, putera kepada Shah Wali Ullah yang meneruskan kegiatan dakwahnya seperti Shah Abdul Qadir dan Shah Abdul Aziz menjadi guru kepada Saiyid Ahmad Barelvi. Sungguhpun demikian, kecenderungan Saiyid Ahmad Barelvi berbeza dengan pendekatan Shah Waliullah berhubung beberapa ajaran berkaitan sufi. Contohnya Barelvi tidak mempercayai amalan sufi dapat mendekatkan hubungan dengan Tuhan menerusi ibadah sebagaimana disarankan dalam sebahagian ajaran Shah Wali Ullah. Sehubungan itu, ramai ulama India yang juga berguru dengan Shah Wali Ullah memandang sinis gerakan Barelvi atau dilabel sebagai wahabi kerana menganggap ia satu aliran ekstrem iaitu keterlauan dalam memutuskan sesuatu hukum atau dasar dalam Islam.